4.30 de wekker gaat. Zondagochtend vroeg waarin Nederland nog slaapt staan een groep golfers al naast hun bed. Klaar voor de jaarlijkse ontbijtwedstrijd. Kleding aanschieten wel ontbijten niet ontbijten bij de 1 een must voor de ander geen optie. In alle vroegte in de auto of op de fiets naar de golfbaan.

Bij aankomst krijg je al direct een glimlach op je gezicht, je bent gelukkig niet de enige die hier voor vroeg naar bed is gegaan. 

Je duikt de lockerruimte in om je spullen te pakken en loopt alweer naar buiten. Ahh vergeten maar drie clubs en je putter. Wat nu. Terug naar je locker en al je clubs eruit en na wat overleg tussen de andere golfers in de lockerruimte buiten komen met mijn ijzer 5, 7, pitching wedge en putter. Hier moet het mee lukken. 

Overtuigt als een pro van je keuze krijg je je scorekaart en onder het genot van een bakkie koffie loop je rustig naar je hole. Sommige hebben geluk en mogen starten van hole 1 of 10 andere hebben pech en moeten naar hole 5 of 17. Bij aankomst op je hole zie je je flightgenoten als je ze al niet had herkent. Wat grapjes heen en weer over de vroegte en waar we aan begonnen zijn. 

Klok geeft bijna 6.00 uur aan, we mogen beginnen. Beetje stram en stijf komen we met allen als een dieseltrein op gang, fantastisch weer met zicht op het frisse groen. Een vos steekt kriskras de baan over en wordt uiteindelijk door meerdere golfers gespot. Beroemd beestje deze ochtend. Rond 8 uur lopen we de laatste hole. De magen beginnen al te rommelen. De eerste negen holes zitten erop. 

Nu lekker ontbijten. Eitjes, spek en bolletjes staan al klaar op tafel dit in combinatie met een lekker glaasje bubbels en jus d’orange kan het niet op. Langzaam druppelen er steeds meer mensen binnen om van het heerlijke ontbijt te genieten. een kakofonie van geluiden vullen het restaurant. Wat gelach daar en uiteraard wordt de vos besproken als een plaatselijke beroemdheid. Na een praatje van de organisatie gaan we op weg naar de juiste hole voor de tweede negen. Kijken of we het goede spel door kunnen zetten. Valt tegen, na een lekker broodje en een glaasje voelt het allemaal wat voller. Na een paar slagen, lijkt het weer de goede kant op te gaan. De zon breekt goed door en het wordt zowaar een stuk warmer. 

Tegen elf uur lopen de meeste flights hun laatste hole en zit het er weer op. Even neerploffen op het terras en toch maar dat ene biertje bestellen ook al is het nog steeds zondagochtend. Dat smaakt heerlijk. De organisatie trekt zich terug om de scorekaarten te tellen. Spanning is af te lezen van sommige deelnemers. Er wordt nog wat drinken besteld en dan is het zover. De uitslag is bekend. De ‘OntbijtHaan’ wordt uitgereikt aan de winnaar tezamen met het traditionele pak melk voor de verliezer. Een heerlijke dag met heel veel gelach. 

De Ontbijtwedstrijd is duidelijk een traditie waar ik graag de wekker voor zet.

Jeroen van Essen