Is matchplay de mooiste wedstrijdvorm in golf?

Het aantal inschrijvingen bij de heren is begin juni al zo groot dat er al enkele weken voorronden werden gespeeld om tijdens het finaleweekend op 3 & 4 juli te mogen spelen. Het schema werd in de hal geplaatst op een prominente plek. De printshop leverde het grootste formaat schema ooit. Desondanks konden enkele spelers het schema niet vinden?? Blijkbaar te veel visuele prikkels in het prachtige nieuwe clubhuis.

Tijdens de voorronden werden oud winnaars genadeloos uitgeschakeld. Dat beloofde veel voor het finaleweekend. Alle partijen werden op tijd gespeeld zonder enige aansporing door de wedstijdleiding. Hulde aan alle spelers!!

Toen werd het 3 juli. De wedstrijdleiders werden door alle spanning vroeg wakker en togen naar de club om te checken of alles ging zoals afgesproken. Wat lag de baan er prachtig bij. Thijs en zijn team waren al heel vroeg in de weer om de greens te maaien en te rollen. Daarnaast werden alle vlaggen opnieuw gestoken op door Gavin aangegeven plaatsen. Birdie kansen maar ook de bunkers regelmatig in het spel. Dan om 8.00 uur slaat de 1^e van 8 herenpartijen af. Het is een feest om deze heren starten. Met een ijzer 2, een hybride 15 gr of een driver ver door de bocht met nog zo’n 130 m naar de pin. De zeer verrassende uitslagen tijdens de ochtend- en middagronde tonen maar weer eens dat bij matchplay alles mogelijk is. Man tegen man, vrouw tegen vrouw strijden zonder handicap verrekening om iedere hole. In de middag start de 1^e damesronde. Bij een klein deelnemers veld was alleen een middagronde nodig op de zaterdag. Ook het schema was op een iets kleiner formaat uitgeprint. Omdat de dames over het algemeen sneller spelen dan de heren zat er een flinke buffer tussen de dames en heren flights. Toen alle flights waren gestart, werd het nog leuker voor de wedstrijdleiding. Met de kar de baan in om alle partijen te volgen en zonodig geestelijke bijstand te verlenen.

Op zondag lag de baan er weer magnifiek bij. Weer maaien van de greens en nieuwe pinposities. De halve finales in de ochtend. Rogier Mol wint van Joris Hartmans nadat Rogier op tee was toegezongen ter ere van zijn verjaardag. Fred de Wilde wint met de ronde van zijn leven en zeer goed kort spel van Jeffrey Molhoek. Bij de dames verslaat Coos Erdman met solide spel Janet de Munnik wiens put niet wilde vallen in de ochtend. Quirine van de Gevel bleek te sterk voor Corinne van der Veen. Na een welverdiende rust gingen de partijen om plaats 3/4 en de finales van start. Toeschouwers liepen op gepaste afstand mee in de baan en genoten van knijters van afslagen en fraaie sandy’s. Bij de heren finale kon Fred het zeer hoge niveau van de ochtend niet meer halen en bleek Rogier met af en toe onnavolgbare ballen een maatje te groot. De strijd om plaats 3 en 4 had een hoog niveau met een eagle van Joris en talloze birdies. Jeffrey werd uiteindelijk 3^e!

Bij de dames kon Janet haar solide spel continueren waarbij de puts in de middag wel vielen. Janet werd dan ook verdiend 3^e. De finalepartijtussen Coos en Quirine ontpopte zich tot de spannendste partij van de zondag. Quirine nam met goed spel een vrij ruime voorsprong die zij lang wist vast te houden. Op hole 12 begon het flink te regenen. Beide dames leken zich overigens weinig aan te trekken van deze waterkoeling. Coos begon steeds beter te spelen en wist de stand gelijk te trekken zodat het all square was op hole 18. Met haar laatste energie maakte Coos een knappe par op hole 1 terwijl Quirine haar par put helaas net miste.

De prijsuitreiking door onze voorzitter was ouderwets gezellig. Met taart van de jarige Rogier en dankbaar gezang van de aanwezigen, werden de bekers, bonnen en bloemen uitgereikt. Leo Blok, die voor de 1^e keer meedeed, zei dat hij het een geweldige, fantastische, super kampioenschap vond en zich al had ingeschreven voor volgend jaar. Ook de gin-tonic vond hij lekker.

Daarom  is matchplay inderdaad de mooiste wedstrijdvorm in golf!!!